Ман Ватандорам, Додочон Ватандор аст. Ман туям, ту манй, Точикистон аз мост. Пас мо ҳама ватандорем.
Вақте аз номи ватан, аммо ба коми хеш дар минбарҳо чаноби Раҳмон вазъ мегуяд, вақте 232 кудаку 12 модар аз сардй мемираду тудаи Раҳмониён инкор мекунад, ки ин тур нест, вақте Раҳмон дар Русиё бо муҳочирин вохурда ақалл як қатра оби дидааш ба ҳоли зори ватандоре, ғарибеву беватане, хореву ҳақире намечакад, вақте кулли корхоначоти калидии Точикистон аз они Ҳасану язнааш мешавад, вақте аз домани модарон ба чои парпечи кудакон лахта-лахта хуни фарзандон мечакад, вақте зани муштипаре дар пушти девори маҳбасхонаи Ёвон ба хотири он ки шавҳарашро ноҳақ говсуд карданд, худро оташ мезанад, вақте ин гуна ҳодисаро ҳукуматиён ва ҳатто худи президент инкор мекунад, вақте дар хиёбони Рудакй писари эркаи Раҳмон ва президенти оянда (! тибқи ояндадории раҳмониён ) дар рузи равшан духтареро шаппотй ва зери лагад мегираду кормандони ҳифизи ҳуқуқ аз тарс чашмашонро мепушанд, вақте кучаҳои Душанбе гиря мекунанд, вақте курсиҳои мансабдорон аз бардоштани вазни холиси аз 90 кг боло ба дод меоянд, дарёб, ки инқилоб наздик аст. Дарёб, ки ин туда бо дастони хеш сияҳномаи аъмол ва қабри хештан мекананд. Дарёб, ки фарбеҳй зебандаи гусфанд аст, на одам, на Эмомалй. Наметавонам фаромуш кунам, ки чаҳорумин қаҳрамони Точикистон-Раҳмон бо ифтихор соли 1994 гуфта буд:
Ай он рузе, ки президентира қабул кардум, шигри худо 18 кило фарбеҳ шудум.
Оҳ…., ин тавассути телевизюн буд. Дардо ва дардо. Аммо шукро, ки он вақт ТВ Шабакаи аввал телевизюни моҳворай набуд. Набошад кулли чаҳон ба ҳоли Раҳмон бо пушту пешаш механдид.
Вақте, ки собиқ коммунисти ашаддй бешармона билети ҳизби ленинияшро партофта, аз паси чаноби олияш узви чудонашаванда ва аз Эмомалй худотароши халқй-демократй мешавад, ман чй гуна шарм кунам, ки ватандор бошам? Чй гуна аз муҳаббати поки ватан шармам ояд, вақте тудаи хархор ҳам хоки ватанро мехуранду ҳам хунашро. Чй гуна ман ватандор набошам, ки вақте ватани маро руз то руз порча-порча мефурушанд? Чй гуна ҳамватанони азизро ба ватандорй ва риштаи иттиҳоди ҳаракати Ватандор даъват накунам, вақте як ду оила кулли Точикистонро ба фоҳишагиву танфурушй, СПИД-иву ятимй, бешавҳариву дуздй, хонахаробиву ватанбезорй даъват менамоянд.
Дар бахши «Назаргох» бисёр навиштаҳоро мутолиа мекунам. Яке менависад, ки «очаи ту барин нависандаро…», дигаре «Додочон мо бо шумоем», саввумй «Ватандор, шумо ватандори ҳақиқиед, моро роҳбалад бошед» ва ғайра.
Аз ростй боз кардани дари ин дукон, ки бароям хеле азизу муътабар аст, мисли қиблаи маъсум дардномаи ман ва ватандорони дигар аст, як чаҳони дигарест, ки ман ва ҳамнавардону ҳамватанону ватандорон дар он сайр мекунем. Танҳо барои ман ва худои ман равшан аст, ки ҳадафи мо даст ба силоҳ задан нест. Ҳадаф шустушуйи фикрҳо, инқилоби фарҳангии андешаҳои пок. Ҳадаф он аст, ки барои хурдани Точикистон на фақат як қабила ҳақдоранд, балки 7 милюн аҳолй ҳаққи ҳалол доранд, аз ин хотир ҳақи дигаронро ақалл кашида гирифта натавонам ҳам, ҳаддал имкон мардумро аз ҳаққу ҳақварияшон огоҳ созам. Ба худо пеши вичдонам ман он гаҳ вазифаи инсонй, қарзи ватандорй ва ҳаққи точик буданамро адо карда маҳсуб мешудам.
Бисёре мепурсанд, ки мо раҳгум задем, Ватандор аввалҳо иддао дошт, ки у Додочон нест, пас чаро вақтҳои ахир аз номи оқои Атовулло мегуяд? Ба вижа номаи дусте бо номи «Раҳёб» ва дигаре бо номи «Gumroh» маро ба қоби андеша фуру нишонд. Аз ин чаҳорфаросу наметавонам раҳо шавам. Аз ростй натавонистам, ки дар бахши Назаргох (4)барояшон посухе бинвисам. Тасимим гирифтам, ки дар алоҳидагй парда аз руйи ин нофаҳмй мебардорам.
Воқеан, Додочон ибтикоргари ҳаркати Ватандор аст, камина соҳибсайти Ватандорам. Аз ин ду вожа маъние аз ҳам чудо аст? Нест! Ҳадафи ҳар дуи мо як аст: ОБОДИИ ВАТАН!!! ХИДМАТ БА ВАТАН!!! Пас ман уям, у ман аст. Мо ҳар ду ҳам Ватандорем. Пас ҳар касе, ки ақалл як ҳарфаки ин торнаморо чонибдор аст, у ҳам Ватандор аст. Воқеан ин торнамо на танҳо мубаллиғи ватандорист, балки фаҳмонидани вожаи Ватандор ва вазифаву уҳдадориҳои ҳар як бошандаи Точикистон аст.
Ҳаракати Ватандор ва сомонаи Ватандор ҳар ду як ҳадаф доранд: Рушану ошкор мегуям, аз минбари президентй вожгун сохтани салтанати Раҳмон ва худи у. Пас мо якем.
Шояд хонандаи азиз, гуйи, ки чаро дар навиштаҳои ибтидой аз Ватандории оқои Атовулло чонибдорй накардй? Ҳақ дорй, ки чунин ҳам гуйй. Аммо пас аз машварати зиёд тасмим гирифтем, ки ин ду андешаву нақша ва ҳадафро бо ҳам издивоч диҳем. Ҳаракати Ватандор ва сомонаи Ватандорро ҳар касе, ки лоақалл як кунчаки дилаш ҳадафи моро пайгирй ва чонибдорй мекунад, Ватандор меҳисобем. Қатъи назар аз он ки шумо дар кудом ҳизбед. Ҳаракати мо касеро аз ҳизби аъзо будааш чудо намесозад. Ҳатто шумо метавонед аъзои ҲХДТ бошед. Ҳаракати мо аз касе мисли дигар аҳзоб ҳаққул узвият намепурсад. Ҳар касе як фикри мо, як чумлаи мо ва ҳатто як калимаи моро чонибдорй мекунад, уро Ватандор ҳисоб мекунем.
Ба худо ҳарфаке дигар намеангоштам. Меҳри шумоён азизони ватандорам, намегузорад, ки лаҳзаяке бе ёди шумо бошам. Ба худо дари ин дуконро кайҳо мебастам. Ба шарте, ки ватандорони ман тобу тавони мутолиа кардани ин сафҳаи моро надоранд, қасам ба хуни ҳафт милюн Точикистонй кайҳо дари ин сафҳа қуфлро медид. Ҳануз ҳам ман ҳақоратҳои бархеро дар Назаргох мехонам. Гумон накунед, ки ин қадар пустғафсу беорам, ки онҳоро намерубам. Гумон накунед, ки таъсирам намекунад. Бигзор истанд он ҳарфҳо. Бигзор симои аслии соҳибашонро ба худшон инъикос бинмояд. Ман фикрамро ба гардани касе таҳмил карданй нестам. Аммо намегузорам, ки касе ҳам зуран андешаашро ба сари ман бор бинмояд. Чунончй оли Раҳмониён ин усулро хубакак ба роҳ монда. Агар у гуяд, ки «Тимсоҳ мепарад?», бояд, ки дигарон «Мепарад» гуянд. Вагарна…
Агар хонандагони азиз, ҳадафҳои моро айнан ҳамин гуна қабул карда бошанд, қасам ба вичдонам, ки омодаам дари ин сафҳаро ба ҳамешагй бибандам. Худро ширин карданй нестам. Дилам ба Точикистонам месузад. Дилам ба ватандоронам месузад.
Ватандорони азиз, оё дар чаҳони интернет сомонаи Ватандор ангушти шашум аст? Бо он ки тунд мегуяд, таҳлили ночо (ибораи баъзеҳо дар бахщи Назаргох ) дорад, мехоҳед сомонахониро бас кунем? Аз ростй ман ҳам хаста шудам. Медонам тарафдорони зиёд дорам, лек муқобилони аз он бештар.
Бо ин ҳама ман туям, ту манй, Точикистон аз мост!!!!
|