Фил набояд ҳеч гаҳ набояд фаромуш кунад, ки як мушчае кифоя аст, ки уро бикушад. Шер набояд мағрур аз ёли сурхи хеш бошад, ки заргушаке уро метавонад дар дами пирй ба дарахте баста ба номусаш тачовуз бикунад. Ҳукумати Раҳмон низ набояд ғарраи давидани давлати хеш бишавад. Набояд аз он истифода барад, ки қувваи асосии мардуми бедор дар муҳочирати меҳнатиянд ва ин ҳукумат ҳар чй мехоҳад бо пирони барчомондаву тудаи зуъафои кишвар бикунад. Набояд ғарқ бар ба шаҳомати хеш бишавад. Зеро рузе мерасад, қувваҳои бедори кишвар, ки асосан чавононанд, аз Русиёву нони ба миннати ин мулк ва резиши хуни ноҳақи точикон дар ин кишвар шуда, битамом ба Точикистон бар мегарданд. Ва рузе мерасад, ки чангу хоки ин тудаи хархору хунхорро аз марзу буми Точикистони касофатзадаву тарскушта ба бод медиҳанд. Мунтазир бош, оли раҳмониён, он руз дур нест. Савганд ба чони муҳочирони точик, савганд ба ҳар як қатраи хуни ноҳақ рехтаи миллати азизам дар паҳнои рус, ки он руз хеле ва хеле анқариб аст.
Ин гуфтаро ҳамту осонакак хондаву сабук даст наафшон, эй он тудае, ки аз пушти чаноби оливу вазиру чазират паридан дорй. Ин сохт бақое надорад, ба чуз бевафоиву фиребу найранг. Агар ин сохти ба қавле «конститутсионй» итминон дорад, ки Точикистон дар давраи гузариш қарор дорад ва бо ин фиреб мардумро ором карданист, бояд пахтаро аз гушаш бикашад, ки дар ягон кишвари чаҳон марҳилаи гузариш аз 5-8 сол зиёд нест. Ҳол он ки дар мо давраи гузариш анқариб 20 сол мешавад. Насле, ки ибтидои солҳои навадум милод ёфтааст, аллакай соҳиби фарзанд шудааст. Ана ин аст, давраи гузарише, ки оли раҳмониён ва тудаи косалеси у ба мардум талқин мекунанд. Марг бар шумо барин тудаи номард, ки аз пушти як ду тиккаи нони ҳароми ин ҳукумату ҳукуматдорон шуда, ба чашми халқ хок мепошед, миллатро хору забун сохтаед. Фаромуш накунед, ин ҳукумат ҳар лаҳза омода аст ва метавонад, ки шуморо низ мисли Ёқубу Ғаффор ва Ҳасан пайу ҳайдаратонро бирубад. Фаромуш накунед, ин ҳукумати мурдаву мурдапарасте беш нест. Зору замандари миллатро нишон дод, ба ҳафт иқлим овоза шудем, ки точикон на точик, балки чугй. Ба ҳафт иқлим овоза шудем, ки точикон қашшоқтарин, беҳуқуқтарин, касофаттарин, бардатарин, ғуломтарин ва ба гуфте «ин ғулом ибни ғулом ибни ғулом ибни ғулом ибни суперғулом»-е беш нестанд. Кй моро чунин муаррифй кард? Бидуни шак гадоиҳои як оилаи Раҳмон ва ҳар хайру саховат, маболиғи ҳангуфти ташкилотҳои хоричие, ки ба Точикистон меояд, танҳо дар доираи як ду оила обу лой мешавад. Ин муаррифии мухтасараки точиконро аллакай дар тамоми кучаву паскучаву хиёбончаву маҳаллачаҳои тамоми дунё медонанд. Кишвари кулфатзадаи Зимбабеву Руандаву Фаластин низ ҳоле, ки мо дорем, надоранд. Мо бадтар аз эшонем.
Тасаввур кунед, ки дар се моҳи ахир Точикистон аз ҳудуди Русиё 272 тобути оҳанини ғарқи хун қабул кард. Шуҳадои гулгункафан. Аз инҳо 138 то занону духтарон. Боқй мардони қобили фикру тавоно.
«Лаҳзаҳои гуворо» прапорщик Саъдуллоевро кушт?
Шояд аз чавҳари масъала дуртар рафтам. Кй мегуяд, ки Рустам тағоияшро накуштааст? Кй метавонад исбот бикунад, ки ин ҳукумат тағокуш нест? Кй метавонад садо буланд кунад, ки Ҳасан воқеан зинда аст?
«Лаҳзаҳои гуворо» ва ҳачвҳои намакини ин гуруҳи ҳачвиро ҳама хуб медонанду мепарастанд. Дар як намоишномаи ҳачвияш насаби «прапорщик Саъдуллоев»-ро истифода карда буд. Ва он чо аз муқтадирии прапорщик Саъдуллоев хандаомез аммо дар асл ҳақиқати талху гиряомез бештар сухан мерафт.
Хонандаи азиз, медонй паси парда баъи саҳна чй шуд? Се тан аз ҳачвнигорони «Лаҳзаҳои гуворо» қариб буд, ки туъмаи тири Ҳасан Саъдуллоев бишаванд. Раиси симо ва садои ҳукумат Раҳмонови дигари тамалуқпеша бо фармони Ҳасан як муддат «Лаҳзаи гуворо»-ро аз телевизион маҳрум сохт. Хонандаи азиз, ватандорони арчманди ман, шумо низ ин ҳолатро шояд мушоҳида карда бошед. «Лаҳзаи гуворо» як муддат аз фаъолият бозмонд. Ба телевизион Шабакаи аввали чоплус умуман раҳ наёфтанд, на маоше гирифтанд, на дар чое дигар баромад карданд. Агар эҳсос карда бошй кунун пахши саҳнаҳои ҳачвии ин гуруҳ боз руйи кор аст. Шояд хулоса бароварда бошй, ки чаро?
Ҳасан мурд, на аниқтараш уро язнаву чиянаш ба хотири ба даст овардани сармояи ноғунчонаш ба қатл расониданд. Мулки варо соҳиб шуданд. Раиси телевизион бошад, минбаъд чуръат карда, ки саҳнаҳои ин гуруҳи ҳачвиро ба телевизион роҳ бидиҳад. Агар эй Ҳасан зиндай, мардворй як бор худта нишон те, забони ин мардумро кутаҳ бикун. Вовайлато, ки…
Ватандорони ман, ин ҳукумат ба хотири сармояи дигаронро соҳиб шудан, ба ҳама кор қодир аст. Миллиардҳои Ғаффор Седойро гирифт сер нашуд, Ёқуб Салимовро низ ба ин гуна бало бад гирифтор кард. Муҳаммадрузй Искандаровро бо мусодираи амвол паси панчара нишонд, сер нашуд. Пештар Сиёев, сонитар оилаи Назаровҳоро низ аз савлату давлат маҳрум кард. Аз вилояти Суғд ба миллиардҳо чамъ кардаи Ҳомидовро низ чашм ало кард ва соҳиб шуд, Низом Чураев, ки тамоми вазиру чазир ва прокурори генералиро қарздор кардааст ва миллиардҳои уро низ соҳиб шуд, ин ҳукуматдорон ва оилаи ҳамешагурусна гирифт, сер нашуд. Маъруф Орипов низ тамоми сармояашро лочрам дод. Ин оила боз сер нест. Инак, хуни муҳочиронро макидан дорад, хуни халқи зору забунро. Боз сер намешавад. Чашми ҳасуди разили палиди гурснаи марди дунёдорро, ё қаноат пур кунад ё хоки гур. Метарсам, ки хоки гур ҳам эшонро сер намекунад. Наузанбиллоҳ.
|