Ҳама чиз интиҳое дорад, ҳатто хоҳиш.
Дуруд ҳаммиҳанони азиз.
Бо фарорасии моҳи табарруки Рамазон Точикистон, точикистониён ва берун аз ватанбудагонро бо самими қалб табрику таҳният мегуям. Шаби гузашта аввалин таровеҳи ин моҳ хонда шуд. Пешониҳо, қисме дар масочиди ватан ба сачда рафтанд, бархе пешонй дар қасру кушкҳо, бархе пешонй дар таҳхонаҳои заҳкашидаи чойхоби муҳочирини Русиёнишин, бархе пешонй дар нимароҳҳо. Ҳар касе дар ҳар кучо сар ба сачда ниҳод, бигзор Рабби чалил ба даргоҳи покаш қабул карда бошад. Ҳар нияте дар дил мепарварад, худованд навмедаш нагардонад.
Ба Точикистон низ Худованд моҳи Рамазонро расонид. Аммо ба андозаи мафкураи ҳар кас маълум, ки чй пешравие дар ҳаёти мо ворид шуд, чй аз мо рафт, кй бо мо монд ва ғ.ҳ.
Тавре дар сарлавҳа низ ишора рафт, бахши дуввуми ин гуфтор, хайрбод хоҳад буд. Оре, Ватандор аз ин руз ба баъд, комилан таваққуф мекунад. Медонам, ки аз ин тасмим бархе курта-курта гушт мегиранд. Бархи дигар ҳамчавори ашкҳои дили ман, сиришк мерезанд. Бо ин ҳама ҳар чй гуфтем, барои ватандорон гуфтем. Азизони ман, Ватандори шумоён минбаъд барои Шумо наменависад. Чунончи баъзеҳо моро бо ҳар гуна усулу роҳ ва фишору тазйиқ ба сукут водор карданд, минбаъд мо сукут меварзем. Оре, сукут. Чунончй 7 милюн аҳолии Точикистон сукут дорад. Чй чоий бадй, ки мо низ қуфли хамушй ба лаб занем.
Ку Ватанмеҳре, Ватанситое, Ватандусте, Беватане, Ватанзоре ва билохира нафаре, ки ба у итминон бандем, ки битавонад бигзор дар оянда барои мо бинвисад.? Аз ростй ман хаста шудам, бо он ки вақтҳои ахир дар ин сомона дар бахши «Назаргоҳ» ҳақорат низ пайдо шудааст, аз поккории он дилгир шудаам. Мо на танҳо фарҳанги сомонадорй дорем, балки фарҳангу маданияти сомонахонй низ надорем (маъзурам доред, на ба ҳама тааллуқ дорад).
Азизони дил, ман чиддй мепурсам, оё ҳаст нафаре, ки ин сомонаро ба у супорем? Агар ҳа хоҳиш мекунем бо мо тамос бигирад. Бисёр хоҳишмандам. Омода ҳастам, ки калиди ин дуконро барои нафари дигар супорам, то барои ватандорон бинвисад. Ё худ шумо чунин шахсро мешиносед, ки мо аз навиштаҳои у баҳра бигирем? Мунтазири посухҳои шумоям
Охиргуфтор
Ватандорони ман, азизону маҳбубони ман! Бо он ки мову шумо ҳамдигарро тақрибан намешиносем. Муҳим ин буд, ки мо ҳамдигарро ин чо, дар ин сафҳаяки комилан беаксу сурат (шояд ягона сомона бошад, ки умуман аксу мусаввара ва оройишоти замонавй надорад) мешинохтем. Дарк кардем, ки ин қадар ба ҳамдигар ниёз доштаем. Агар ин сафҳа ба зеҳни ҳатто як кас такон бахшид, мо он вақт вазифаи худро ичро шуда меҳисобидем. Дарк намудем, ки мо бидуни иттиҳод ҳич коре карда наметавонистаем. Бидруд ватандорони гиромй, ман мунтазири номзаде ҳастам, ки ин дуконро барояш биспорам.
|
